4 Yaş Aşısı Ne Zaman Yapılır? Bir Anne Olmanın İlk Adımları
İlk Kez Bir Anneyim, Ama Endişem Beni Yutuyor
Kayseri’nin sakin sokaklarında, ilk kez bir anne olmanın getirdiği kararsızlıkla yürürken, her adımımda içimdeki endişe biraz daha büyüyordu. İki haftadır sürekli bu soruyu kafamda tekrar ediyorum: 4 yaş aşısı ne zaman yapılır? Çocuk gelişimi konusunda o kadar çok şey öğrenmem gerekiyordu ki, içimdeki endişe bazen boğulmamı sağlayacak kadar güçlüydü. Bir yandan da evde ilk kez aşı yapacak olmanın verdiği o korku vardı. “Acaba yeterince hazırlıklı mıyım? Bu konuda neyi eksik bırakırım?” diye düşünürken, hayatımda daha önce hiç hissetmediğim bir karmaşa içindeydim.
Dört yaşına gelmişti artık küçük Eylül’üm. Hep o ilk doğum günü, ilk gülüş, ilk adım aklımda… Ama şimdi, aşı zamanı geldiğinde, bir yandan da içimdeki kaygıyı anlamak hiç kolay değildi. Her şey o kadar hızlı değişti ki… Aşı, bana bir dönüm noktası gibi görünüyordu. Çocuk doktorunun “Eylül’ün 4 yaş aşısı şu kadar zamanda yapılmalı” dediği o an, her şeyin ciddiyetini bir kez daha hatırlattı.
O An, Doktorun Sözleri
Bir sabah, yine çocuk doktorumuza gitmek için o zorlu sabah rutiniyle uyandık. Kahvaltı, hazırlıklar derken, Eylül’ün elleri minik ama o kadar güçlü ki. Gülümseyerek bana bakıyor. “Anne, bugün aşı olacak mıyım?” diye sordu. O an kalbimde bir ağrı oluştu. O küçük kızım, bu dünyada bana duyduğu güvenle bir adım daha atmaya hazır. Ama ben? Bir şeyin farkındaydım: O an gerçek bir sınav başlıyordu.
Beni hiç unutamayacağım bir duygu sardı. Aşısız geçen yılları düşünürken, o kadar fazla olasılık var ki. Her biri, bir anne olarak bana yüklediği sorumlulukları daha da ağırlaştırıyor gibiydi. “4 yaş aşısı ne zaman yapılır?” sorusu, o kadar basit bir şeyken, içimdeki karmaşayı o kadar büyük hissettiriyordu ki. Çocukların sağlığı söz konusu olduğunda her şey çok kıymetli, ama ya yanlış bir şey yaparsam? Ya ona zarar verirsem?
Aşı Sırasında Bütün Dünyam Dönüyor
Ve sonunda o gün geldi. Eylül’ü alıp doktorun odasına girdik. Odaya adımımızı attığımız an, Eylül’ün yüzündeki ifadenin, güven duygusuyla karışan korkuyu fark ettim. O küçük odada, çocukların korktuğu o aşı iğnesi, gerçekten de o kadar büyük bir korkuya dönüşüyordu. “Ben burada ne yapıyorum?” diye düşündüm. Ama o an bir şey fark ettim: Eylül’ün, bana güvenerek o iğneyi kabul etmesi, benim ona göstereceğim güvenle şekillenecekti. Gözlerimi ona diktim, başımı salladım ve “Bunu birlikte başaracağız” dedim. Eylül bana baktı, içi rahatladı. Çünkü annesinin yanında olduğunu biliyordu.
İğne küçük ama yüreğimde dev bir darbe bıraktı. Bütün vücudumda bir hüzün yayıldı. O küçük kızın gözlerinden düşen tek bir damla yaş, yüreğimi paramparça etti. Bir anne olarak her şeyin yolunda gitmesi gerektiğini düşündüm, ama o minik ağlamanın içindeki acı, bana büyük bir ders verdi. Çocuk büyütmek, sadece bedensel sağlık değil, ruhsal sağlık açısından da bir yolculuktu. İlk kez bir canlının o kadar güvenebileceği bir yer oldum ve bir annenin duygusal yükünü taşımak da böyle bir şeydi.
O An, Bütün Duygularım Yerli Yerinde
Aşıdan sonra, Eylül’ün yüzündeki endişe kaybolmuştu. O kadar minikti ki, o kadar hızlıca “geçti” diye düşündü. Ama ben ne hissediyorum? Gerçekten her şey geçmiş miydi? O an fark ettim ki, büyütmek sadece vücut sağlığını korumakla ilgili değil, bir insanın duygusal gelişimini şekillendiren her küçük anı doğru şekilde geçirebilmekle alakalıydı. Her aşı, her adım, her küçük endişe; bir anne olarak hayatımda yeni bir sayfa açıyor gibiydi. Eylül büyüdü, her şey hızla ilerliyordu ama ben hâlâ bu yeni sorumluluğa alışmaya çalışıyordum.
Eylül’ün o minik kollarındaki güvenle birlikte, ben de büyüdüm. O küçük kızıma bakarken, içimdeki endişelerin yavaşça azaldığını fark ettim. Her gün daha fazla büyüdükçe, benim de ona nasıl bir örnek olabileceğimi düşündüm. Her şeyin ne kadar hızlı geçtiği hakkında düşündükçe, belki de bu soruyu her anne bir kere sormalı: 4 yaş aşısı ne zaman yapılır? Sadece bir sağlık meselesi değil, aynı zamanda bir başlangıçtır. Aşılar bir dönemin sonu, bir diğerinin başlangıcıdır.
Sonuç: Her Aşı Bir Adım Daha
Sonuç olarak, “4 yaş aşısı ne zaman yapılır?” sorusunun cevabı sadece bir tarih değil. O, hayatımıza yeni bir kapı aralayan, her gün biraz daha büyüyen, gelişen ve bazen de kaygılarla dolan bir yolculuğun parçasıdır. Eylül’ün 4 yaş aşısını, gözlerinde korku varken bile, güvenle kabul etmesi bana çok şey öğretti. Zaman ne kadar hızla geçerse geçsin, biz anneler çocuklarımızı her aşamada cesaretlendirecek ve onları koruyacağız. Onların gözlerinde o güveni görmek, yaşadığım en değerli anlardan biri olacak.